Σύμφωνα με την Ελληνική Μυθολογία, κατά την Γιγαντομαχία, δηλαδή την μάχη Θεών και Γιγάντων, ο Πoσειδών, κυνηγώντας στο Αιγαίο πέλαγος τον Γίγαντα Πολυβώτη, απέκοψε με την τρίαινά του ένα κομμάτι από τη Νήσο Κω, το έκσφενδόνισε κατά του Πολυβώτη και τον κατεπλάκωσε. Αυτό το κομμάτι της Κω, είναι η Νίσυρος και όταν ο καταπλακωμένος Γίγαντας κινεί τους ώμους του και βρυχάται, η Νίσυρος σείεται από σεισμούς.
Αναπαράσταση αυτού του μύθου, της δημιουργίας της Νισύρου, υπάρχει στην 6η ανατολική μετόπη του Παρθενώνος και εκτίθεται στο μουσείο της Ακροπόλεως, με ειδική περιγραφή του συμβάντος. Παρά το ότι υπάρχει εκτεταμένη φθορά του μαρμάρου και οι μορφές δεν διακρίνονται ευκρινώς, το γεγονός και μόνον ότι υπάρχει η απεικόνιση της δημιουργίας της πατρίδας μας στην μετόπη του αθάνατου μνημείου της παγκόσμιας κληρονομιάς έχει μεγάλη σημασία για μας.
Για το λόγο αυτό, ζητήσαμε και λάβαμε από το μουσείο της Ακροπόλεως την φωτογραφία που παραθέτουμε, με την άδεια να την παρουσιάσουμε και στην ιστοσελίδα μας και στις εκδόσεις μας. Και από τη θέση αυτή ευχαριστούμε θερμά το μουσείο της Ακροπόλεως για την παραχώρηση αυτή.
Ακολουθούν δύο πονήματα (Ελληνικό και Αγγλικό) της Λέκτωρος Ωκεανογραφίας του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος στο Εθνικό & Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών Δρος Παρασκευής Νομικού, που αναλύουν την επιστημονική άποψη της δημιουργίας της Νισύρου:
Ελληνικό πόνημα - Παλαιογραφική εξέλιξη της Νισύρου
Αγγλικό πόνημα - The Volcano of Nisyros Island
«Οι δ’ άρα Νίσυρον τ’ είχον Κράπαθόν τε Κάσον τε και Κών, Ευρυπύλοιο πόλιν, νήσους τε Καλύδνας των αύ Φείδιππός τε και Άντιφος ηγησάσθην Θεσσαλού υίε δύο ‘Ηρακλείδαο άνακτος. Τοις δε τριήκοντα γλαφυραί νέες εστιχόωντο». Ομήρου Ιλιάς Β’ 676
«Εκείνων δε, οι οποίοι κατοικούσαν την Νίσυρον και Κάρπαθον και Κάσον και την Κω, την πόλη του Ευρυπύλου και τας Καλύδνας νήσους (Κάλυμνον), αυτών αρχηγοί ήσαν οι Φείδιππος και Άντιφος, δύο υιοί του βασιλέως Θεσσαλού, του υιού του Ηρακλέους. Αυτούς ακολουθούσαν τριάντα κοίλα πλοία». Ομήρου Ιλιάδα Β’ 676